Man Next Door / DongWoon (B2ST) x Key (SHINee) / miniatura

Moonlight

A oto jedna z pierdyliona moich miniatur, jedna z moich ulubionych, sama nie wiem czemu. Ani jeden ani drugi z Panów nie mają tutaj nic wspólnego z muzykowaniem, więc, hm.. zapraszam <3.

Ah i piosenka: Massive Attack - Man Next Door

~~~~~~~~~~

Naprzeciw wprowadził się On. Wracał późno. Czasami nie wracał wcale.

Zawsze czekałem.

Siedziałem w oknie jak ostatni idiota za każdym razem snując kolejne opowieści, o tym, co robisz. Kiwaliśmy sobie głową na powitanie. Mam wrażenie, że wręcz czekałeś na ten moment, kiedy po raz kolejny będziesz mógł uśmiechnąć się do nie najpiękniej na świecie i zniknąć w klatce. Słyszałem jak otwierasz drzwi do domu.

Zawsze słyszałem.

Moja fascynacja Tobą trwała jeden miesiąc. Później drugi. Trzeci, czwarty, piąty, dziesiąty. Minął rok odkąd się wprowadziłeś. Upiłem się ze „szczęścia”.

Zawsze myślałem, że mi przejdzie.

Nie przeszło, a wręcz rozwinęło się na tyle mocno, że nie kontrolowałem się.

Wtedy też czekałem.

Stałem pod drzwiami, szumiało mi w głowie. Byłem podniecony całym moim przedsięwzięciem. Gdy stałeś, parząc na mnie tak jak patrzyłeś, nie przyszło wahanie, a wręcz uczucie, które nie było mi znane. To nie była miłość, o nie. Miłość przyszła wszędzie. To było coś potwornie prymitywnego.

Zbliżyłeś się na krok. Podniosłem głowę. Poczułem Twoją dłoń na moim nadgarstku, gdy otwierałeś drzwi.

Pod nami stara Pani Park. Nad nami jakieś młode małżeństwo, a między nimi My, taranujący sobie drogę do salonu, nie odrywając od siebie zachłannych, spragnionych ust i dłoni, wirujących gdzieś między guzikami Twojego płaszcza, a mojej koszuli.

Sam nie wiem, kiedy leżałem na dywanie z rozłożonymi nogami, jęcząc i błagając o jeszcze, kiedy Ty brutalnie brałeś mnie, jakbyś był równie mocno stęskniony, co ja. Usta puchły i piekły od pocałunków, a mimo to topiłem się w nich, by w końcu umrzeć i wylądować gdzieś na dnie. Szaleńczy bieg zakończył się sukcesem.

Ostatnie, co pamiętam to twój rozgrzany, zmęczony oddech przy moim uchu i obejmujące mnie ciasno ramię na brzuchu.

Budząc się w miękkim łóżku zasłanym zupełnie białą pościelą, byłem nieco zagubiony.

Drzwi były otwarte, a Ty stałeś naprzeciw nich w kuchni, ubrany jedynie w niedbale zarzucone jeansy, robiąc kawę, której zapach roznosił się po całym domu. Gdy wróciłeś, siedziałem na skraju łóżka, zbierając się, aby wyjść.

Przez rok uprawialiśmy bolesną gre wstępną abyś teraz wyszedł? Tak nawiasem, jestem Son Doong Woon, sąsiedzie Kim

Zaśmiałem się ze samego stwierdzenia, zanim podszedł bliżej, aby zabrać mi ciuchy i położył mnie z powrotem do łóżka przyciśnięty jego ustami.

Kim Ki Bum…

Nell

ja ją uwielbiam, chociaż to miniatura, to jestem w niej zakochana po uszy <3

MuffinCannibal

wow, to jest świetne! <3 jeden z najlepszych oneshotów jakie czytałam *-*